افزودن دیدگاه جدید

طرح جامع مسکن، روش شناسی  و رویکردهای کلی
مقدمه:
بخش مسکن را می‌توان یکی از بخش‌های اقتصادی دانست که بیش‌ترین ارتباط را با سایر بخش‌های اقتصادی دارد. از این‌رو، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در آن نیازمند نگاهی چند وجهی و از ابعاد گوناگون است. چهار دهه برنامه‌ریزی مسکن در ایران به دلیل در نظر نگرفتن نگرشی جامع و داشتن کاستی‌های مخنلف نتوانست بخش مسکن کشور را به جایگاهی مناسب در شأن خود ارتقاء دهد. این کاستی‌ها را می‌توان به شرح زیر برشمرد :
ـ نبود پیوند هم افزا بین نظام کلان اقتصادی و بخش مسکن.
ـ نبود سیاست اجتماعی کلان و همچنین فقدان هم افزایی بین برنامه‌های رفاه و تأمین اجتماعی و برنامه‌های مسکن.
ـ  نبود پیوند هم افزا بین بخش دولتی، عمومی، خصوصی و مشارکت مردم در بخش مسکن.
ـ نبود پیوند بین برنامه‌های بخشی و فضایی و از جمله در بخش مسکن.
ـ بلوغ نیافتن نظام تأمین مالی مسکن و ضعیف بودن امکان دسترسی گروه‌های کم درآمد به آن.
ـ بلوغ نیافتن انبوه سازی و در نتیجه ارزان سازی در بخش مسکن.

برای مطالعه کامل مطلب فایل pdf را دانلود نمایید.