افزودن دیدگاه جدید
دانش جهانی به مفهوم حل مسائل لاینحل و سخت و یکپارچۀ جهان است، بنابراین در نمونۀ تغییر و تحولات امروزی، تمامی سنگینی های مواد، از بین رفته به نظر می رسد. تدابیر و اندیشه ها، این جهانِ شناور در اطلاعات را به پیش می برد تا محرک های غیرمادی را در سطحی بصری و قابل دید بکار گیرد. طراحی به کمک کامپیوتر، کنترل تصویر و حرکت، حقیقت مجازی، تصویر تشدید مغناطیسی، انیمیشن کامپیوتری، تصویرسازی مصنوعی سه بُعدی (برای اشاره به برخی مقاصد کنونی)، سریعاً مسیر اطلاعاتی را توسعه می دهند که همگی توسط حرکت و نور، شخصیت پذیرفته و شناخته می شوند.
دویست و سی و هشتمین گفتمان هنر و معماری
ضرورت تحول در آموزش معماری
نشست پنجم
دانش جهانی به مفهوم حل مسائل لاینحل و سخت و یکپارچۀ جهان است، بنابراین در نمونۀ تغییر و تحولات امروزی، تمامی سنگینی های مواد، از بین رفته به نظر می رسد. تدابیر و اندیشه ها، این جهانِ شناور در اطلاعات را به پیش می برد تا محرک های غیرمادی را در سطحی بصری و قابل دید بکار گیرد. طراحی به کمک کامپیوتر، کنترل تصویر و حرکت، حقیقت مجازی، تصویر تشدید مغناطیسی، انیمیشن کامپیوتری، تصویرسازی مصنوعی سه بُعدی (برای اشاره به برخی مقاصد کنونی)، سریعاً مسیر اطلاعاتی را توسعه می دهند که همگی توسط حرکت و نور، شخصیت پذیرفته و شناخته می شوند. ماتریالیسم منطق گرای غربی، به طور غیرانتقادی، جوامع را به سوی یک فضای خوش بینی و جریان سرمایه ها سوق می دهد، در عین حال، نابودسازی و امحاء مکان، تحلیل بردن و تضعیف اهمیت فرد را ادامه می دهد. وحشت از رویدادهای اخیر، در همه نقاط منعکس شده است، به این ترتیب یک بازارگریِ بی روحِ تابع مُد، شخصیت بسیاری از هنرها را شکل داده است. مادام که به خود اجازه میدهیم تا قربانی عادات ناخودآگاه بوده و خواهان جهش از ایماء و اشاره به تخیل نهایی باشیم، به سوی جوش و خروش احساساتی گام برخواهیم داشت که دارای ایده ها، شکل ها و نتایج فضایی درونی است که شدت و سرعت توسعۀ آن اندک می باشد.
در دهه های اخیر، تدابیر و طرح های فناورانه، به صورت مستمر کاهش یافته، بی صدا و پنهان شده است. ابزار مکانیزه شدن، تدریجاً وجودی مسلط فیزیکی و عینی را پذیرفته و خوش بینی و تکرار تکنیک ها، انواعی از ماشین را (به جای فقط یک نوع از آن) ساخته است. به ازای تسلیم در برابر تغییر شکل فناوری (برای بیان مکان یا بالعکس)، ارتباطی غیر دیالکتیک ممکن است بررسی شود. کار با شک و تردید، پذیرش غیرابدی بودن تبدیل تکنولوژیک را ممکن می سازد در صورتی که به سمت خصوصیات متافیزیکی مکان، گشوده شود. یک راه دقیق برای حفظ این دو حوزۀ مخالف و متضاد در کنار یکدیگر، شخصیت دادن به نوعی آموزش معماری با ایده های شفاف به جای سازش می باشد. این چنین آموزشی دنیاهای سیال و گوناگون را با هم می آمیزد و با طبیعت نیز سازگاری دارد. همانطور که اختلافات و تفاوت ها، برای توصیف افراد ضروری است.
آموزش معماری ناگزیر است بپذیرد که: پایداری و ثبات جایگاه ذهن های کوچک است...
در دویست و سی و هشتمین گفتمان هنر و معماری پیرامون تجربه عملی و آشنایی با فرایند ساخت، آقایان مهندس فرهاد احمدی، مهندس ایرج کلانتری، دکتر محمود گلابچی، دکتر عمید مسعودی، مهندس ابوالحسن میرعمادی و دکتر محسن وفامهر سخن خواهند گفت که با نمایش فیلم همراه است.
زمان: چهارشنبه 20 بهمن ماه 1395 از ساعت 15 الی 18
مکان: موزه هنرهای آئینی امام علی (ع) خیابان ولیعصر (عج) - بالاتر از ظفر – بلوار اسفندیار – شماره 35
انجمن مفاخر معماری ایران
www.ammi.ir
- افزودن دیدگاه جدید
- بازدید: 8006
- نسخه قابل چاپ
- ارسال به دوستان