نام کتاب: حفاظت و مرمّت سازه ای میراث معماری
نویسنده: جورجو کروچی
مترجمان: دکتر باقر آیت اللّه زاده شیرازی و دکتر مهرداد حجازی
ناشر: دفتر پژوهشهای فرهنگی
تعداد صفحه: 486 صفحه
قیمت: 29،000 تومان
تاریخ چاپ: 1395
تیراژ: 1200 نسخه
معماری یکی از فرهیخته ترین انواع هنرها است و هدف از آن، ایجاد زبانی نمادین است که با آن انسان بتواند بخشی از پیام آفرینش را درک کند. اهمیت این موضوع که مستقیم با هویت انسانی ارتباط دارد، نسل های مختلف را به مسئولیت پذیری در جهت حفاظت و مرمت میراث فرهنگی بشری فرا می خواند.
به طور کلی قلمرو حفاظت و مرمت میراث معماری، نیازمند بهره جستن از تخصص های مختلفی نظیر تاریخ؛ باستان شناسی؛ معماری؛ مرمت؛ و عمران، شامل: سازه، خاک و پی، هیدرولیک و زلزله، و ترکیب مناسبی از آنها برای به انجام رساندن طرح های حفاظتی و مرمتی است.
معمارنت -دویست و بیستمین گفتمان هنر و معماری با موضوع
نورپردازی دانشی جوان در کشور ماست و چند سالی بیش نیست که بدان پرداخته می شود. اگرچه این رشته در بسیاری از کشورهای جهان پذیرفته شده و در دانشگاه ها بنام یک رشته دانشگاهی در رده کارشناسی ،کارشناسی ارشد و دکترا آموزش داده می شود، این رشته در دانشگاههای داخلی حتی در چهارچوب یک درس چند واحدی در رشته های مرتبط با آن (مانند معماری) نیز جایگاهی ندارد .
بخشی از فضاهای شهری که محلی برای پیاده کردن طرح های نورپردازی شده اند (همانند باغ ها ، فضاهای سبز و دیگر اماکن مشابه آن) نورپردازی در آن ها از ویژگی های بسیاری برخوردار است و می بایست در طراحی ها نگاه موشکافانه تری (به جهت پایداری محیط زیست) به آن ها داشت.
یازدهمین نشست «یکصد معمار، یکصد انتخاب»، در خانه گفتمان شهر و معماری، در بیست و نهمین عصر شهریور، در آستانه پاییز شورانگیز، برگزار شد و با استقبال مخاطبین مواجه شد. در این نشست پنج اثر برتر دیگر از معماری معاصر ایران معرفی شد.
سید محمد بهشتی که قرار بود اثری ماندگار از اصفهان را معرفی کند، به دلیل طولانی‌شدن برنامه‌اش در دانشگاه، نتوانست اثر مورد نظر خود را ارائه کند. مهرداد جاویدی‌نژاد، با بدبیاری در آخرین روز اقامت در ایتالیا، سه روز مانده به نشست، در تصادفی شدید در جاده فرودگاه میلان مصدوم و در بیمارستان محلی بستری شده‌بود. در میان میهمانانی که برای سخنرانی آمده‌بودند، بهرام فریور صدری بدلیل آماده‌نشدن متن و پاورپوینت خود، ارائه را به بعد موکول کرد. بدین ترتیب با ارائه پنج اثر دیگر در این نشست، تعداد آثار معرفی‌شده در نشست‌ها به 89 رسید.
برای شناخت تناسبات در معماری باید علاوه بر بررسی روند آن در ادوار تاریخی، ویژگی‌های محاسباتی از هارمونیک، عددی، حسابی و هندسی تا سیستم‌های تناسباتی از دوره رنسانس تا مدولر لکربوزیه به شاخصه مهم دیگر یعنی درک و فهم انسان از پیرامونش، تعبیر زوایا و چگونگی اجرای آن در فضای محیط و محاط او توجه ویژه داشت.
تناسبات تابع عناصری است که به فضا برای عملکری خاص تفویض می‌گردد. تناسبات در تولید مصالح، ابزار و اثاثیه اثرگذاری مستقیم دارد و در ارتباط با نسبت‌های وزنی مختلف تغییر می‌کند. تعادل، هماهنگی، توازن، مقارنه، معادله، موازنه و مبادله میان موجودیت‌ها در یک نسبیت با یکدیگر تعریف می‌شوند.
برای کنکاش بیشتر می‌توان به این موارد دقت افزون‌تری داشت:
ـبنیان‌گذاری اولین نظام تشکیلاتی برای حفظ محیط قابل زیست و سکونت توسط انسان
ـ تعیین ابعاد، حد و حدود قابل سکونت و مراقبت و حراست از آن در برابر حوادث
سازمان زیباسازی شهرکاشان در راستای اهداف خود مبنی بر هویت بخشی و سامان دهی بصری و ارتقای کیفی میادین شهر ، از کلیه معماران، طراحان و هنرمندان محترم دعوت نماید که در طراحی المان میادین معلم، امام رضا(ع)، ، سلطانعلی(ع) و بصورت فردی یا گروهی اقدام به همکاری نمایند :
- ملزومات و شناخت زمینه میادین :
1-میدان معلم
2-میدان امام رضا(ع)
3- میدان سلطانعلی(ع)
- نحوه شرکت:
معماران و طراحان گرامی جهت ثبت نام در فراخوان می توانند با مراجعه به سایت سازمان به نشانی www.kashanzibasazi.ir فرم ثبت نام را دریافت و به همراه اثر از تاریخ 20/05/95 به دبیرخانه مراجعه نمایند.
- نحوه ارائه:
کلیه مدارک در1 شیت ۷۰×5۰ بر روی فوم برد و همچنین لوح فشرده (CD با کيفيت DPI 300 با فرمت jpg )، شامل موارد ذیل :
آیا باید به گذشته برگردیم یا آن را برای زندگی امروز احیا کنیم؟ باید خود را مشابه ژاپن سازماندهی کنیم یا مانند غرب، آینده را شکل دهیم؟ مثال های متعددی نشان می دهد حتی در مدرن ترین کشورهای جهان، حفظ سنت و هویت همچنان از موجبات دغدغه است، پس چکار باید کرد؟ چگونه شکاف موجود را پر نماییم؟ واقعیت این است که در وضعیت کنونی دغدغه ی معماری ایرانی و هویت آن، به پرسشی بزرگ برای اندیشمندان تبدیل شده است. دویست سال است این پرسش را از خود می پرسیم و هر از چندی به یک سمت متمایل می شویم. آیا واقعا راه میانه تری پیش رو نیست؟ تجارب جهانی نشان می دهد که هویت را می توان همگام با تراکنش به زندگی امروز، حفظ، احیا و ارتقا داد.
در بستر ایده پردازی، میانه روی، چندان مانوس و شفاف نیست. آیا برای انداختن نوری بر روی این بیان تاریک، باید آن را به فضای واقع گرای مدرن برد. جایی که نیازهای اساسی، ایده های اصلی را شکل می دهند و تعارفات کسل کننده، مجالی برای عقب نشینی باقی نمی گذارند. در بستر مدرن و معماری امروز ایران، عده ای با فرار رو به جلو، حل مشکلات اجتماعی (که گریبانگیر کلانشهرها و معماری شده است) را به عهده ی متولیان فرهنگ می اندازند و معماران را تبرئه می کنند ولی آیا واقعا اینچنین است ؟ امروز موقعیت سایر مراکز جمعیتی کشور در معماری کجاست؟
